Kaynananın İyisi mi Olurmuş?

-Bıktım artık bu adamın annesinden.
Dır dır, vır vır... Kocam ile aramız hep onun yüzünden bozuk.Çok kötü davranıyormuşum, saygılı değilmişim, soğukmuşum... Sevemiyorum, ne yapayım?

-Canım, sence kayınvaliden ile ilişkilerinde senin hiç yanlış yaptığın bir şey olmadı mı? İlişkinizde izlediğin yolda yanlış olamaz mı?

-Yok, olamaz. Çünkü en baştan mesafemi koydum. Sınırlarımı belli ettim. Zannetmiyorum bir yanlış yaptığımı.

-Acaba, bu mesafe koyma  olayı yanlış olamaz mı?


-Neden yanlış olsun ki? Ben kaynanamla yüz göz olmak istemedim, o yüzden de arada bir mesafe olsun istedim. Hiç bir şeyimize karışmasın, kocamla mutlu mesut yaşayalıp gidelim diye yaptım hep bunu.

-Peki mutlu musunuz şimdi?

-Kesinlikle hayır, 1 gün mutluysak 10 gün mutsuzuz, ama biliyorum sebebini hep o cadı kaynana yapıyor bunları, kocama beni dolduruyor kesin.

-Böyle emin konuştuğuna göre kayınvalidenin kocana seni kötülediğini görmüş olman lazım, gördün mü peki?

-Görmedim, aksine onların yanında tartışıcak olsak hep beni kollar, ama bunu oğluna iyi gözükmek için yapıyor, yoksa neden yapsın?

-İyi niyetinden yapıyordur kadıncağız, art niyet aramayıver sende?!

-Kaynananın iyisi mi olurmuş, güldürme beni.

-Bence gül, ama önce  kendine gül! Her insanın iyisi de olur, kötüsü de olur. Ama buna tanıyarak karar vermemiz lazım değil mi? Önyargıyla bu insan kötü diye yaklaşılırsa kötü olmayan hareketleri bile sana batar, karşımdaki resimde gördüğüm gibi!

-Sende kaç senelik arkadaşını bıraktın o kadını tutuyorsun, helal olsun valla.

-Ben taraf falan tutmuyorum canım. Gerçek bir arkadaşın olarak sana doğruları göstermeye çalışıyorum.
Bu güne kadar ön yargılarınla, milletin kaynananın iyisi olmaz sözüyle yaklaştın kayınvalidene ne oldu? Saygıyı bekleyen bir büyüğüne hiç saygı göstermedin. Kaynanalar saygı hak etmez diye bir şey bilmiyorum ben. Ve bunun sana kocaman bir kaybı var; kocanla muhabbetiniz iyi değil.

-Muhabbetimim bozuk olabilir, sebebi de belli ama illa ki onun annnesiyle aramın iyi mi olması lazım?

-Kocanı doğuran kadına en azından kocanı yetiştirip büyüttüğü için saygı duyman lazım değil mi? Kocan senin için hiç önemli değil mi ki, annesi de önemsiz olsun? Annesini sevmeyen ve geçinemeyen sürekli de kendisine şikayet eden birine insan nasıl kendini tam anlamıyla açabilir?

-Zaten biliyor musun, sadece kocamla aramızda bu problem var. Bu da zaten bütün hayatımıza etki ediyor.

-Gördüğüm kadarıyla kayınvaliden de  hep alttan almış, büyüklüğünü göstermiş. Senin aranıza koyduğun gereksiz mesafeye rağmen bunu yapmayı başarmış. Böyle bir insan  saygıyı fazlasıyla hak ediyor.

-Kaç seneden  sonra bunu nasıl yapabilirim ki?

-Önce bir büyüğe saygı her zaman gösterilir onu hesaba katmazsak eğer kocanla aran iyi olsun istiyorsan bunu yapmalısın. Daha önce kendine göre yaptığın mesafa koyma işinin sana, kocana ve kayınvalidene  verdiği zararlar ortada. Mutlu olmak istiyorsan önce kendinin bir şeyler yapması lazım. Mutluluk dışardan gelmez unutma insanın kendinden gelir, içinden gelir ve etrafına yansır. Bence sen bunu başarabilirsin, mutluluğu yaptığın yanlışlıkları telafi ederek yakalayabilirsin.

-Tamam da nasıl?

-Çok basit, kendine, kendi annene nasıl davranılmasını istiyorsan kayınvalidene de o şekilde davranırsan eğer her şey rayına oturur. Kocanla muhabbetini tekrar kazanırsın. Unutma her şey insanın kendisinde başlar.

Gülşah D.