Özgürlüğe İnanmıyor musun?

Özgürlüğe İnanmıyor musun?

İlk önce aynaya küskün bakmamayı öğren.

Başkasına değil kendine yaren ol. Kendine şifa ver, kendinle barış.

Kimse mutsuz olmasın diye çabalarken sen ne olacaksın? Sen mutlu olmazsan dünyanı nasıl aydınlatacaksın? Dünya mutluyken, tebessümle güzel. Sen neden kendine küssün?

Niye kendinin iyi meziyetlerini hiç ama hiç görmüyorsun? Hep en kötü şeyler senin elinden çıkarmış gibi, hiçbir şeye yeteneğin, üretme arzun, becerin yokmuş gibi… Sen hep en kötü şeyleri kendine layık görüyorsun. Rotanı çizemiyorsun. Diliyorsun, hayal ediyorsun ama bu kez ellerin lâl oluyor da hiçbir şeyi icraate dökemiyorsun. Kendine yazık ediyorsun! Köstek oluyorsun.

Benlik Tanrısı

acılarımız kardeşsiz.
bizler kardeşsiz.
başıboş.

hüznümüzü kime açalım?
hüznümüzü hüznü edinen nerde hani?

niçin bu denli düşmanlaştık?
bıraktık birbirimizi.

niye bıraktık sanki...
neden yardıma ihtiyacı olanlara şefkat nazarıyla bakmadık?
acıdık, hor gördük?

neden ötekileştirdik?
neden birbirimizi sahipsiz bıraktık?

En Temel Besin

Bebeklerimiz, çocuklarımız nasıl beslenmeli diye araştırıp dururuz. Onu mu yese bunu mu yese... Et de yesin balık da yesin... sağlıklı şekilde kilo da alsın. Su da içsin.....


 Bu şekilde çeşitli yiyecekler sunar onları destekleriz. Sağlıklı beslenmesine dikkat ederiz. Tüm bunların daha da ötesinde bir sır vereceğim size. Gerçi sır sayılmaz çünkü her birimizin aslında bildiği şeyler.

Evladını Vahşilere Yem Etme!

Yepyeni bir furyayla başbaşayız.

Ya da şöyle diyelim iyice yaygınlaşan ve doğru kabul edilmiş bir moda.

Bu yazıya birkaç hafta önce başlamıştım. Lakin haberi çıkan bir olaydan sonra artık düzenleyip yayınlama vakti geldi dedim. Bilmiyorum ve umuyorum faydalı olur.

 Eşine boşanma davası açan bir babanın, karısı için, evlatlarını, paylaşımlarıyla, sosyal medyada istismara açık hale getiriyor diyerek çocuklarının velayetini alması şeklinde bahsettiğim haber. Dilerseniz bakabilirsiniz.

Nasıl oluyor da evlatlarımızı diri diri parçalayıp yemelerine izin veriyoruz? Nasıl oluyor da ağzının suları akarken onca vahşinin, evladımızı onlara sunuyoruz? ‘Niçin sunuyoruz’un cevabı yokken kalkıp bir de ağzının suları akanların pazarına götürüyoruz?? 

Can Yakma mı Can Yetiştirme mi?

Çocukluk çağı hayatımızın en önemli çağıdır. Belki bu cümleyi birçok kişiden duydunuz. Ama düşündünüz mü peki? Bu çağ niye önemli? Çocukluğunuzu düşündünüz mü hiç bu açıdan?

Şimdi ve bu zamanda içinizde eksik kalan, içinizde acı bırakan şeyleri irdelediniz mi?