Evladını Vahşilere Yem Etme!

Yepyeni bir furyayla başbaşayız.

Ya da şöyle diyelim iyice yaygınlaşan ve doğru kabul edilmiş bir moda.

Bu yazıya birkaç hafta önce başlamıştım. Lakin haberi çıkan bir olaydan sonra artık düzenleyip yayınlama vakti geldi dedim. Bilmiyorum ve umuyorum faydalı olur.

 Eşine boşanma davası açan bir babanın, karısı için, evlatlarını, paylaşımlarıyla, sosyal medyada istismara açık hale getiriyor diyerek çocuklarının velayetini alması şeklinde bahsettiğim haber. Dilerseniz bakabilirsiniz.

Nasıl oluyor da evlatlarımızı diri diri parçalayıp yemelerine izin veriyoruz? Nasıl oluyor da ağzının suları akarken onca vahşinin, evladımızı onlara sunuyoruz? ‘Niçin sunuyoruz’un cevabı yokken kalkıp bir de ağzının suları akanların pazarına götürüyoruz?? 

Can Yakma mı Can Yetiştirme mi?

Çocukluk çağı hayatımızın en önemli çağıdır. Belki bu cümleyi birçok kişiden duydunuz. Ama düşündünüz mü peki? Bu çağ niye önemli? Çocukluğunuzu düşündünüz mü hiç bu açıdan?

Şimdi ve bu zamanda içinizde eksik kalan, içinizde acı bırakan şeyleri irdelediniz mi?

Kitap Tavsiyesi; Dini Konularda Kendini Kandırmanın 40 Yolu

Hem dili güzel hem öğretici hem de sıkmayan bir kitap arıyorsanız bu kitap tam size göre.

İçinizdeki bahanelere oldukça güzel cavaplarla vicdanınızı özgürleştirmeye ne dersiniz? 

Her kesimden insanın rahatlıkla okuyabileceği kitabın yazarı Emre Dorman. Dili çok akıcı kullanmış. Kitabın ismi: Dini Konularda Kendini Kandırmanın 40 Yolu. 

Hemen edinin ve okuyun derim. Eğer ki edinemiyorsanız sitesinde pdf formatında tüm kitapları mevcut. Bunun için ayrıca teşekkürü hakediyor bence.  

Allah razı olsun ve yolu açık olsun. 

Anneleri sinir eden cümleler ve annenin içinden geçenler!

Anne olmak zor ama güzel bir duygu.
Bu güzelliği yaşamamıza fırsat vermeyen bazı kişiler oluyor çoğumuzun etrafında.
Olur olmadık şeyler, söyleyip, psikolojimizi alt üst ediyorlar.
Bunları yapanların çoğuda ne yazıkki kadın, anne..
Bizi en çok anlaması gereken  insanlar, sözleriyle bizi sinir etmeyi başarıyorlar.
Anneliğe yeni yeni adım atmışken de yapıyorlar bunu, anneliğimizin ilerki yıllarında da..
Bizde bu söylemlerine içimizden cevap verirken yüzlerine sadece buruk bir tebessümle bakıyoruz..

Bu söylemlerden bir kaçı ve iç sesle cevapları.. :)

Nankör Müsün?

Hiç kıymetini bilmiyoruz...
Varmış yokmuş sanki önemsizmiş gibi...
Hiç umursamıyoruz bazen...
Çünkü kendimizi bildik bileli varlar...
Yahut sahip olmak için zorluk altına girmemişiz...

Nimetten saymıyoruz ki...
Alışınca nimete şükretmek neden kalmıyor?

Neden hemen bir nankörlük hallerine bürünüyoruz?
Off...
Bu nankörlük ne fena...
Farkına varınca yine iyi ama
Hep farkına varamıyoruz ki.

Nankör müyüz?