Kaynana Dırdırı Bitmez mi?

Ben kaynanasıyla sorunu olmayan bir gelinim. Her zaman öyle miydi? tabi ki hayır.
İlk evlilik dönemlerimde öyle çok sıkıntılarım oldu ki, yaşamayan bilemez.

Kültür farklılıkları, çevre farklılıkları ve kayınvalidemin sürekli iğnelemeleri.
Her yaptığıma bir sözünü duyardım. Bu beni çok üzerdi ama ben hep duymazlıktan gelirdim.

Bu halime çok şaşırırdı eltim, kardeşlerim.
Yenge/abla kayınvalidenin dediklerini anlamıyor musun, yoksa aldırmıyor musun? senin yerinde ben olsam asla dayanamam sözlerine çok şahit olurdum.


Anlıyordum ama kısacık dünyada sorunları büyütmemek için anlamamazlıktan gelmek en iyisi oluyordu.
Çünkü kocamın ailesine iyi davrandığımda kocamın ne kadar mutlu olduğunu ve bana daha çok bağlandığını görüyordum. Kocam mutlu oldukça bende mutlu oluyordum, bu da karı koca ilişkimize güzel yansıyordu.
Ben kocamın ailesine saygılı, hoşgörülü yaklaştıkça kocamda benim aileme misliyle yaklaşıyordu.
Bazı şeylere katlanıyordum belki ama bana geri dönüşümü çok güzel oluyordu.

Tek sıkıntım kayınvalidemin beni iğnelemeleriydi, onun dışında başka bir sıkıntım yoktu. Ne kocamdan, ne ailesinden, nede benim ailemden yana... Mutluydum ama buruktum.

Benim bu hareketlerim karşısında haliyle kayınvalidemin kalbide taş olmadığından bana karşı git gide yumuşamaya başlıyordu. Boşa dememişler  '' Sevginin açamayacağı kapı, sevginin yenemeyeceği hasım yoktur.'' diye. Öylede oldu. Sevgi bir kez daha kazandı.

Kayınvalidemin sevgisini kazandım, hissedebiliyorum.
Herkes şaşırıyor bizi böyle görünce, kayınvalidemi bana karşı içten sevgi dolu görünce...

Şimdilerde akrabalarımıza beni  övgülerle anlatıyor.
''Başka gelin olsa ona katlanamazmış. Az çektirmemiş bana ama ben bir kere dahi saygısızlık yapmamışım.
Eşi bulunmaz bir pırlantaymışım.'' Dilinde hep bu sözler. Duyunca mutlu oluyorum ve sevginin gücünün ne kadar büyük olduğuna şükrediyorum.

''Sevginin açamayacağı kapı, yenemeyeceği hasım yoktur.''

Doğru, ben bizzat şahit oldum.

Gülşah D.