Ama sebebini biliyorum. İlk gelinime çok çektirdim, ilk gördüğüm dakikadan itibaren hep burnundan getirdim.
Sonunda da şimdiki gelinimi almak için boşatmak için elimden geleni yaptım ve amacıma da ulaştım.
Ah kafamı taşlara vurasım var. Uyuyup hiç uyanmayasam var.
İlk gelinime ne yaptıysam 10 mislini görüyorum şimdi. Boşa dememişler alma mazlumun ahını diye...
Oğlumda bana inanmıyor hiç, geçende yaptıklarım malum tabi. Ne yapsın çocuk mutluluğunu bozdum. Gül gibi kızdı gelinim. Şimdi anlıyorum. Tertemiz-edepli, saygılı bir dediğimi iki etmeyen, ne kadar hakaret etsem karşılık vermeyen, sorunları tatlı diliyle çözmeye çalışan, oğlumu çok seven bir pırlantaymış o.
Sırf oğlum benim seçtiğim kızı değil de kendi istediği kızla evlenmeye karar verdi diye yaptım onca şeyi.
Güya biricik gelinim olacak Pınar'ı alacaktım ona. Pınar'da o zamanlar böyle değildi. O kadar samimi, sıcak, sevgiliydi ki bana karşı kızlarımdan daha yakındı. Meğer oğlumu elde edene kadarmış her şey.
Hatta oğlumun evlenmek istediğinin haberini alınca bana yardım da etti aralarını bozmam için. Ahh ahhh ne akıllar verdi, kabahat sırf onda değil tabi o akılları verdi bende fazlasıyla uyguladım.
İstemeye beş karış suratla gittim. Alttan alta istemediğimi belli ettim. Ama ailesi ve gelinim kadar iyi insanlardı ki bana benim onlara davrandığım gibi davranmadılar hep iyi niyetle yaklaştılar. Tabi ben o kadarla da kalmadım. Oğluma gelinimi, gelinime oğlumu kötüledim. Ne yaptım ne ettiysem evlenmelerine mani olamadım. Düğün-kına günü geldi çattı. Oğlumun düğününe ve kınasına bile geç gittim suratımı sarkıttım. Akrabalarına onları rezil ettim. Rezil olan benmişim şimdilerde iyi anlıyorum.
Neyse evlendiler. Gün yüzü göstermedim. Ama tabi bu yaptıklarımı oğlumun yanında hiç yapmadım melek gibiydim oğlumun yanında gelinime karşı. Yaptığı iyilikleri bile kötüymüş gibi oğluma anlatıyordum, onu doldurup doldurup evine gönderiyordum kavga ediyorlardı benim yüzümden.
Hamile kaldı. Düşük tehlikesi vardı. Akraba ziyaretine gittik bir gün. O mutfaktayken şimdiki gelinlerin saygısızlıklarından ve gelinden yana şansım olmadığından ve başka birini oğluma almak istediğimden yakında yuvalarını bozacağımdan söz ettim akrabalara. Özellikle de duyurdum gelinime. Yazık ağlamaya başladı ve kanaması oldu. Doktora gitmene gerek yok bir şeyin yok vs. ile geçiştirdim. Bebeğini düşürdü.
Bu kadar kötüyüm ben işte katilde oldum. Torun katili!
Kız zar zor kendine geldi. Çok koydu evladını kaybetmek. O zaman da boş durmadım tabi. Ne biçim gelinsin, bir çocuğa bile sahip çıkamadın dedim. Hep gözü yaşlıydı kızcağızın. Ama yine de oğlumu mutlu etmek için çırpınıyordu.
Bu kadarla kaldım mı? Kalmadım.
Oğlum kıskançtır. Bildiğim için karın süslenip süslenip sokağa çıkıyor nereye gidiyorsa diyordum. Böyle böyle alt yapısını hazırladım Oğlum kıskançlık krizlerine girmeye başladıktan sonra gelinimi neredeyse yanlız dışarıya göndermemeye başladı. Bende onu sokakta bir adamla samimi şekilde gördüğümü söyledim Tabi oğlum annesinin yalan söyleyebileceğine inanamayacağı için bana inandı. Gelinimi dinlemedi bile boşanma davasını açtı. Kızcağızı o kadar bıktırmışım ki en son kendini savunmayı dahi bıraktı boşanmaya razı oldu. Hem de oğlumdan 5 kuruş nafaka ve mal almadan.
Neyse ben ve Pınar onları boşattığımız için çok mutluyduk. Ve oğlumun gözüne girmesi için her gün Pınar'ın iyiliklerinden bana yardımından bahsettim. Pınar'da boş durmadı. Aylar sonra oğlumun gönlünü çaldı ve evlendiler. Mutlu olacağını zanneden ben avucumu yaladım. Onunla da kalmadım bu yaşımdan sonra çekmediğim eziyet, duymadığım hakaret kalmadı. Geçen gün üzerime bile yürüdü.
Oğlum mu ne yapıyor? İnanmıyor bana. Çünkü geçen sefer başına gelenlerin gerçek yüzünü öğrendi. Hem de ben söyledim. Dayanamadım. Benle haftalarca konuşmadı. Annesiyim ya sonunda bir şekilde konuşmaya başladık işte. Babası için geliyor zaten beni gözünün gördüğü yok. Zaten inanmaz da Pınar'ın bana yaptıklarına çünkü onun yanında benim eski gelinime olduğum gibi melek gibi ama oğlum yokken tam bir şeytan.
Dediğim gibi Mürvet ben ektiklerimi biçiyorum. Öyle pişmanım öyle yoruldum ki anlatamam.
Allah kıymet bilenlerden eylesin ben pırlanta gelinimin kıymetini bilemedim. Ellerimle ayırdım onu oğlumdan.
Evlenmiş gelinim, mutluymuş zaten onun gibi bir kızla kim mutlu olmaz ki?
Çocuğu da olmuş.İnanır mısın her gün dualarımda. İnşaAllah çok mutlu olur ve bir gün beni af eder.
Tek arzum bu.
Herşey geçtikten sonra pişmanlık neye yarar ki Rabbim iyi insanlarla ve kıymet bilenlerle karşılaştırsın inşallahhh
YanıtlaSilAllah korusun yarabim ne insanlar var Allah iyilerle karşılaştırsın bunları gerçekten yaşayan insanlar var :(
YanıtlaSilAmin sağolun güzel yorumlarınız için.
YanıtlaSilEvet bu hikayemdeki her şey gerçek hayattan alıntıdır. Rabbim kıymet bilenlerden eylesin, kıymet bilenlere çattırsın.
Ve elimizdekilerin kıynetini kaybetmeden bildirsin.
Bu Beni anlatiyor benide kayinvalidem canimdan bezdirdi ayirdi saolsun insallah ceker bende helal etmiyorum Bir adimi 2 ettigi icin
YanıtlaSil