Ben iki yaşındayken annem ölmüş.
Annemi hiç hatırlamıyorum. Resimlerine de doya doya bakamıyorum. Üvey annem yasakladı.
Resimlerine baktırmadığı gibi ismini de söyletmiyor evlerinde. Evlerinde diyorum çünkü
artık bu evi kendi evim gibi hissetmiyorum.
Beni sevsin o kadar istiyorum ki, saçlarımı okşasın bana yavrum desin ama demiyor. Sadece kötü şeyler diyor genelde de
bağırıyor.
Kendi dövmüyor ama babama dövdürüyor. Yapmadığım şeyleri babama anlatıyor. Babamda ben çocuğum diye bana inanmıyor
anneme inanıyor sonra da beni dövüyor.
Bazen diyorum beni dövse de sevgisini gösterse, anne sevgisine o kadar ihtiyacım var ki.
Arkadaşlarımı anneleriyle görünce içim çok kötü oluyor, kıskanmıyorum ama o kadar çok özeniyorum ki anlatamam.
Geçen gün hep beraber dışarıya çıktığımızda el ele anne çocuklar gördüm bende elinden tutmak istedim ama izin vermedi.
Çok kızdı o kadar kötü oldum ki o an kendimi tuttum ağlamamak için.
Galiba beni kendi çocuğu olmadığı için sevmiyor, geçende konuşurlarken duydum.
Benim de annem yok ama ben onu annem gibi görüyorum oda beni çocuğu gibi görse olmaz mı?
Sevse beni, öpse koklasa sarsa sarmalasa, elimden tutsa, yavrum dese,
annem dese o kadar mutlu olurum ki dünyalar benim olur.
Ama demiyor sevmediğini hissediyorum, çünkü hissettiriyor.
Kabul ediyorum bazen yaramazlık yapıyorum, ama niyetim dikkatini çekmek.
Arkadaşlarımla da kavga ediyorum, niyetim annesizliğimi belli etmek.
Desin ki bu çocuk annesizlikten böyle yapıyor. Ama demiyor başkaları diyor o demiyor.
Belki o da anlıyor ama beni sevmek istemiyor.
Benim içimdeki anne boşluğunu doldurmak bana sevgisini vermek istemiyor.
Rüyalarım da ama hep seviyor beni, doya doya sarılıyorum ona.
Yavrum diye de sesleniyor üstelik bende duymamış gibi yapıp bir daha söylettiriyorum.
Tam o sırada hep uyanıyorum ama kıkır kıkır gülerken buluyorum kendimi.
Rüyası bile beni mutlu ediyor.Artık sadece rüyalarımda mutluyum ben.
Bir gün rüyam gerçek olur hayaliyle yaşıyorum.
Acaba rüyam gerçek olur mu? Hep bunu düşünüyorum.
Ben olmasını çok istiyorum, o da istesin olur mu?
Bu yazı beni çok etkiledi benim yeğenlerim anneleri öldüğünde biri 5 yaşında biri 10 aylıktı Rabbim kimseyi annesiz bırakmasın öksüz çocuklara annelik yapan ama kötü davranan (istisnalar hariç ) bayanlarada merhamet versin
YanıtlaSil