Zor bir meslek annelik..

Zor bir meslek annelik..

Çoğu kadının burun kıvırdığı, hatta anne olanların bile buna katıldığı değeri küçültülen bir şey oldu annelik.
Tabi birde el gün ne der anneleri var, çocuklarını hiç düşünmeden evde bir canavar bir ahbabın yanında süt dökmüş kedi!.

Çalışan annelerimizde var tabi:
 Millet ne der, o kadar okudun, bütün emeklerin boşa mı gitsin, ayaklarının üzerinde durmalısın,

kocanın eline bakamazsın, evde seninde sesin gür çıksın vs. vs. laflarla evlatlarını düşünmeden işe giren sabahın köründen taa akşama kadar  çalışan anneler. Evlatlar küçücük yaşlardan itibaren ya kreşte yada tanımadığı bir buz gibi ama okumuş bakıcının elinde. Babaannesi, halası bakmaya gönüllü olanlarda var ama bu anneler hadi çalışıyorum evlatlarım kanından canından  sıcacık birinin kollarında olsun demek yerine,
gelirlerse düzenimi bozarlar, ya birde kalırsa her şeye karışılar. Kayınvalidem hiç okul görmemiş ki cahil çocuğuma ne verebilir!. derler onlar.
Ne verebilir: sevgisini verir, canının yanmasına izin vermez torununun,
bir şekilde canı yandı diyelim kendi canıda yanar. Cahil bu kayınvalidem ne verebilir diyor ya anneler: merhameti, sevgiyi, hoşgörüyü saygıyı inancı insana dair ne varsa ama günümüzde değer görmeyen her şeyi verebilirler.

Birde çalışmayan ama evladına bir şey vermek için ev hanımı olan değil, bir şekilde ya kocası izin vermemiş, ya iyi bir iş bulamamış, yada iş temposuna ayak uyduramayan anneler var ama bunların ki daha vahim.
Evde anneleri varken çocuklarını anne sevgisine ve ilgisine mahrum eden anneler..Evlatları evde aç ama karınları değil duyguları aç.Anneleri tv karşısında bitmek bilmeyen ahlaksızlıklar karşısında  yahut bilgisayarda facebookta arkadaşlarını araıyor  yada arkadaşlarıyla kim ne yapmış konuşulmasa olmayacak öğrenmezse çatlayacak derin mevzularda, veya hayır hasenat işlerinde vs. vs Evlatları  da anneleriyle konuşabilme, sarılabilme, oynayabilme bir şeyler paylaşabilme  umuduyla çırpınmakta bazıları sessizliğe gömülmekte bazlarıda dikkat çekmek adına yaramazlıklar haşarılıklar peşinde..
Sonucunda daanneler habersiz, çocuklar çaresiz.

Evlatlarına bağıran, hakaret eden döven hırpalayan annelerde var evlatların da tamiri zor
duygusal hasarlar bırakan, güveni sevgiyi unutturabilen anneler onlar da.

Birde kürtaj bizim hakkımız diyen anneler var, sanki o evladını sadece kucağına alınca anne olunuyormuş gibi rahmine düştüğü an sen zaten annesin bir can taşıyorsun, nasıl kıyarsınki daha minicik gelişmemiş gelişmesi Allah ın takdiriyle sana bağlı olan yavruna. Koklayamadan, sevemeden öldürürsün onu hakın hukukun, yada bir anlık zevkin uğruna.Ya da bir doğum kontrol yöntemi sanırsn kürtajı cahilde değilsindir sen  en azından lise yada üniversite mezunusundur ama bunlar okulda verilmiyor ki...

Bütün bu anne olamayan anneler  bir şekilde annelerine bağlı anneliğin ne olduğunu ne kadar kutsal olduğunu temiz bir nesilin büyük çoğunlukla anneye bağlı olduğunun bilincine varamamışlar vardırılmamışlar.

Annelere ve anne olacak tüm bayanlara sesleniyorum evlatlarınıza sahip çıkın.
Onları el ne der diye, hak hukuk özgürlük vs. uğruna heba etmeyin, sevginizi, merhametinizi onlara
verebildiğinizce verin.

Unutmayın çocuklarınızın güzel ahlaklı, güçlü, dirençli, kendine güven duyan ve duyduran, sevecen, duygularını iyi bir şekilde paylaşan bireyler olabilmesi için annelere ihtiyaçları vardır. Fiziksel olduğu gibi psikolojik olarak da yetişmeleri size bağlıdır.

Güzel yarınlar adına bunu yapın başarabirsiniz, başarabiliriz..

Gülşah D.