Biz göremiyoruz,
iyi insanları göremiyoruz biz.
Çünkü öldüler.
Öldürüldüler!
Kendi öz canından biri nasıl kolayca öldürülebilirdi ki?
Oluyormuş.
Farkında olmadan.
Kolayca.
Bir cana nasıl kıyılabilirdi ki?
Nasıl yapılabilirdi bu?
Nasıl kanlar içerisinde bırakılabilirdi biri?
Ve ardından terkedilebilirdi?
Görmeze gelinebilirdi?
Nasıl bir canı katledip bununla övünülebilirdi?
Geri verin!
Katlettiğiniz canları geri verebilir misiniz?
Veremezsiniz.
Ve hem siz sadece bir kişiyi öldürmediniz.
O bir kişiyle birçok kişiyi de beraberinde diri diri yaktınız!
Mahvettiniz.
Bize göstermediniz iyi insanları.
Görmemize izin vermediniz.
Bizim gördüklerimiz şimdi sadece birer canavar!
Eskiden tertemizdiler.
Berraktılar.
Çok güzeldiler.
Birer melektiler.
Yetiştirdiğinizi sandığınız o çocuklar, şimdi toplumda insanların canına okuyor.
Kalp kırıyor, can yakıyor.
Ve bunun farkında bile değiller.
Onları siz öldürdünüz!
Sayın(!) ebeveynler!
Suçlusunuz.
Hem de çok.
Belki insanların affına hiç mazhar olamayacak suçlularsınız!
(Çocuk yetiştirmek sanıldığından çok daha önemli ve meşakkatli.)
BÜŞRA ŞÜKRAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
HERKES YORUM YAPABİLİR.
Siteniz veya bloğunuz yoksa, profil seçin bölümünden Adı/URL yazan kısma tıklayın, AD yazan kısma adınızı yazın, URL kısmını doldurmasanız da olur, yorumunuzu yazıp,
" YAYINLA "
yazısına tıkladığınızda yorumunuz gelir.
Fikirlerinizi paylaşıp bizi yalnız bırakmadığınız için teşekkürler.