'Kazara' olan çocuklar!

4-5 yaşlarında bir çocuk daha süt kokar, mis kokar.
Tertemizdir, içinin temizliği dışına yansır.
Bütün çocuklar da öyledir aslında tertemizdir, bembeyazdır yürekleri.
Ama bu yaşlardaki çocukların ağzından küfür dökülüyorsa, hırçın, deyim yerindeyse terbiyesizlerse, aslında çocuklara değildir bu ithamlar, annelerine ve babalarınadır.
Keşke anne-baba olmadan önce insanlara bir sınav yapılsa diye düşünüyorum çoğu zaman!
Olmayacak bir şey ama düşünüyorum.

Acaba bu insanlar anne-baba olmayı hak ediyorlar mı? Kendilerinin sorumluluğunu doğru düzgün karşılayamayan insanlar,
kendinden başka canların sorumluluklarını üstlenebilecekler mi? Sorumsuz, kendine ve çevresine faydası olmayan insanlar, çocuk sahibi olmayı acaba ne zannediyor?

Bu çocuk 'kazara' oldu diyen anne babalar! Bir çocuğu onu yetiştirmek bu kadar basit mi?
Yanlışlıkla, kazara olmuş bir çocuğa ne vermeyi düşünüyorsunuz?
Benim size diyecek sözüm yok. Bir çocuk, nefsi tatmin ederken yanlışlıkla yapılmaz!
Bir çocuk, herkesin çocuğu var benimde çocuğum olsun diye olmaz!


Çocuk sahibi olmak, bir canı Allah'ın izniyle dünya getirebilmek, Rabbimizin bize verdiği en büyük lütuflardan biri.
Ve  çocuk sahibi olmanın bize yüklediği sayısız sorumluluklar var.

Kur'an'dan Hayat Kitabımızdan bir BABANIN OĞLUNA tavsiyeleri.
Yani, ebeveyn olmak o kadar basit değilin ayetle delilleri!

Lokmân'ın oğluna öğüdünü hatırla! O şöyle öğüt veriyordu:
“Yavrucuğum! Allah'a asla ortak koşma! Çünkü şirk, büyük bir zulümdür.”   Lokman / 13

Lokmân, öğüdüne devamla şöyle demişti: “Yavrucuğum! Yaptığın iş bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa ve bu, bir kayanın içinde veya göklerde yahut yerin derinliklerinde bulunsa, yine de Allah onu ortaya çıkarır.
Doğrusu Allah en ince işleri görüp bilmektedir; her şeyden haberdardır.” Lokman / 16

“Yavrucuğum! Namazı dosdoğru kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındırmaya çalış, başına gelenlere sabret!
Doğrusu bunlar, azim ve kararlılık gösterilmeye değer şeylerdendir.” Lokman / 17

“Küçümseyerek insanlardan yüzçevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme!
Zira Allah, kendini beğenmiş, övünüp duran kimseleri asla sevmez.” Lokman / 18

“Yürüyüşünde ölçülü ve dengeli ol, sesini alçalt! Unutma ki, seslerin en çirkini eşek sesidir.” Lokman / 19

Lokman'ın oğluna öğütlerinin güzelliğinin yanında oğluna hitap şeklide aslında bize ders verecek nitelikte değil mi?

Eşşoğlueşşek demiyor mesela, anası kılıklı, babası kılıklı da demiyor, hayvan isimleriyle de hitap etmiyor çocuğuna, sadece kendi ismiyle de hitap etmiyor. Şefkatli bir ifade kullanıyor, YAVRUCUĞUM!

Çocuğun kalbine işlerse sözleriniz, o çocuk sözlerinize kayıtsız kalabilir mi?
Hareketlerinizle ve ifadelerinizle o çocuğa örnek olursanız o çocuğun akıbeti kötü olabilir mi?
Olmaz Allah'ın izniyle.

Çocuk sahibi olmak kolay değil hele Hayat Kitabınıza uymuyorsa yaşadıklarınız ve öğütleriniz hiç kolay değil!

Onlar: “Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah'a karşı sorumluluk bilinciyle yaşamak
 isteyenlere önder eyle!” diye dua ederler.   Furkân / 74


.....“Ey Rabbim! Tarafından bana hayırlı bir nesil bağışla; zira sen, her yakarışı duyarsın.”   Âl-i İmrân / 38

Gülşah D.