Menu

  • ANA SAYFA
  • G.K.'NİN KALEMİNDEN
  • BÜŞRA ŞÜKRAN'IN KALEMİNDEN
  • ANLATIMLI DİKİŞ
  • YOU TUBE'DA BİZ

    12 Temmuz 2013 Cuma

    -Anne Baba: Artık BAĞIRMAYIN!


    Ağlıyorum, ağlıyorum ama her gün.
    Annem ve babam.
    Sanırım sadece kendilerini düşünüyorlar.
    Beni ve kardeşlerimi hiç düşündükleri yok.

    Her gün kavga, üniversite için sınavlara hazırlanıyorum.
    Bir sorun bakalım, çalışabiliyor muyum?
    Huzur olmayan evde ders çalışılır mı?
    Elimden geleni yapıyorum, ama aklım evdeki kavgalarda ve kardeşlerimde olunca okuduğumu dahi anlamıyorum.
    En çok da kardeşlerim yıpranıyor, annem ile babam boşanacak diye gözyaşı döküyorlar.
    Boşanma lafı hep ağızlarında. Boşanmayı çok basit görüyorlar, çocuklara ne olur diye düşündükleri yok!

    Olur, olmadık şeylere kavga ediyorlar ben bu yaşımda görebiliyorum.
    Yok sen haklıydın, ben haklıydım en çok kavgalarıda bu yüzden.
    Huzur olsun, aramızdaki muhabbet bozulmasın diye birinin alttan aldığı yok.
    Hadi birbirinizi düşünmüyorsunuz, bizi düşünün, sürekli kavga ortamında büyüyün biz ilerde nasıl yuva sahibi olacağız.
    Sizden gördüklerimiz, sinirlerimizi o kadar yıpratıyor ki, tahammülsüz varlıklar olup çıktık.
    Birde bize kızıyorsunuz, bu yaşta bu ne sinir diye?
    Allah aşkına biz bu eğitimi nerden alıyoruz?
    Sinirli olmayı kimden öğreniyoruz?

    Bazen uykumdan uyanıyorum bağırış çağırışlardan.
    Annem ile babam birbirlerine öyle laflar ediyorlar ki..
    Sanki aynı yastığa baş koyanlar onlar değil?
    Sanki 3 çocuğun sahibi onlar değil?
    Sanki birbirlerini severek evlenen onlar değil?

    Evlilikten soğuttular resmen beni.
    Evlilik deyince hemen aklıma kavga gürültü, bağırış çağırış geliyor.
    Allah'a çok şükür çevremde son zamanlarda bir kaç mutlu evlilik gördüm de evliliğe bakış açım değişmeye başladı.
    Yoksa kesinlikle evlenmezdim.
    Çünkü en büyük örneğim, kötü bir evlilik.


    Birde anlayamıyorum, annem babam yokken babamı bize kötüler. Babam da annem yanımızda yokken annemi...
    Ne yapmaya çalışıyorsunuz? Niçin bunu yapıyorsunuz?
    Birinize nefret besleyip, birinizi sevsek. Nefret olan kalpteki sevgi ne kadar sağlam olabilir?
    Niye birbirinizi bize kötülüyorsunuz? Neden tek sevilen sadece biriniz olmak istiyorsunuz?
    Peki neden bunu ikinizde yapıyorsunuz? Neden?
    Kendi çıkarlarınız için yavrularınızın sevgisini niçin kullanıyorsunuz?
    Biz ikinizi de sevebiliriz. İlla birnizin tarafına çekilmeye ihtiyacımız yok.

    Bazen çok bitkin düşüyorum. Bittim diyorum yeter, yeter, yeter.
    Kendinize gelin.
    Mutluluğu paylaşalım, mutsuzluğu değil.

    Lütfen kendinize gelin yuvanızı yıkmayın, yuvanıza sahip olun.
    O yuvada sadece siz yoksunuz bunu lütfen unutmayın.

    GÜLŞAH D.

    6 yorum:

    1. O kadar güzel yazmışsınız ki , yoruma gerek kalmamış ....

      YanıtlaSil
    2. çok güzel yazmışsınız gerçekten çok önemli bir konu ellerinize sağlık...

      YanıtlaSil
    3. İnşaAllah okuyan anne babalar çocuklarını bir nebze olsun düşünür.
      Çünkü çocuklar çok üzülüyor, hemde çok!

      YanıtlaSil
    4. :)Bu yazıyı okuyunca bir daha düşündüm..DAha dikkat etmemiz gerektiğini...

      YanıtlaSil
    5. Anne ve baba çok dikkatli olmalı, sevgiyi ve saygıyı bilmeyenler ve sürdüremeyecek olanlar evlenmemeli...

      Olan çocuklara oluyor ne yazık ki.
      Allah razı olsun bu güzel yazı için.

      YanıtlaSil
      Yanıtlar
      1. Çaba lazım, çaba..
        Bazı ebeveynler her şeyi kolayına olacak zannediyorlar ve her şeyi karşıdan bekliyorlar. Sonuç: HÜSRAN!
        Allah herşeyi layıkıyla yapanlardan eylesin.

        Sil

    HERKES YORUM YAPABİLİR.
    Siteniz veya bloğunuz yoksa, profil seçin bölümünden Adı/URL yazan kısma tıklayın, AD yazan kısma adınızı yazın, URL kısmını doldurmasanız da olur, yorumunuzu yazıp,

    " YAYINLA "

    yazısına tıkladığınızda yorumunuz gelir.

    Fikirlerinizi paylaşıp bizi yalnız bırakmadığınız için teşekkürler.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...