Anne olmak zor ama güzel bir duygu.
Bu güzelliği yaşamamıza fırsat vermeyen bazı kişiler oluyor çoğumuzun etrafında.
Olur olmadık şeyler, söyleyip, psikolojimizi alt üst ediyorlar.
Bunları yapanların çoğuda ne yazıkki kadın, anne..
Bizi en çok anlaması gereken insanlar, sözleriyle bizi sinir etmeyi başarıyorlar.
Anneliğe yeni yeni adım atmışken de yapıyorlar bunu, anneliğimizin ilerki yıllarında da..
Bizde bu söylemlerine içimizden cevap verirken yüzlerine sadece buruk bir tebessümle bakıyoruz..
Bu söylemlerden bir kaçı ve iç sesle cevapları.. :)
-Sen çok kilo aldın hamile olalı, biraz dikkat et.
İnsan var ulen benim içimde, bu kilolar onun için, sen kendine bak şişko!
-Doğuma ne kadar var, günün geçmedi mi senin, hala doğuramadın?
Ben okula da burdan göndermeyi düşünüyorum ya, ondan çıkarmıyorum çocuğu!
- Kız sen daha doğurmadın mı bu göbek ne?
Sana cevapdan çok , tekmem var tokatım var, doğuran kadına bu denir mi? A be insafsız.
-Kaç kilo doğdu bu, küçücük.
3 buçuk kilo doğdu, 10 kilo doğuraydımda kendimimi parçalayaydım!
-İsmi ne bebeğin?...... Tövbe estağfirullah öyle isim mi olur?
Valla koyduk oldu, sen koyma!
-Aaaa bu kız mı? oğlana benziyor.
Bıyıklarını alda öyle konuş bari, bebeğimden çok sen erkeğe benziyorsun!
-Sütün yetmiyor mu?
Yetiyor, ben deliyim, sütüm yettiği halde mama veriyorum!
-Memeni tutmadı mı çocuk? Benim 3'ü de tuttu.
Sana içimden cevap vermek değil, direk kafa atmak geliyor.
-İncecik giydirmişsin çocuğu?
Kat kat giydireyimde hastalık mı geçirsin çocuk. Sonra senin gibi nerde ne konuşması gerektiğini bilemesin.
G.K.
komikti. kalemin dert görmesin ;)
YanıtlaSil