Ben büyüğüm diyerek bazen,
bazen de ben bilgiliyim diyerek ne kadar da boş konuşuyoruz.
Halbuki bilgili olmak, bildiklerini uygulamakla,
büyük olmak da bildiklerini uygulamakla olmaz mı?
Ne oldu da bunun ayrımına varamadan konuşur olduk?
Nasıl oluyor da ne yaptığımızı bilmeden atıp tutabiliyoruz?
Nasıl oluyor da başkalarına iyiliği emrederken kendimizi unutuyoruz? (Bakara, 44.ayet)
Nasıl oluyor da ne konuştuğumuza hiç bakmadan sırf konuşmak adına, büyüklük adına konuşur oluyoruz? Nasıl oluyor da bu hale bürünüyoruz?
Yaptığımız davranışlar, ettiğimiz konuşmalar öyle bir hal aldı ki...
Kendimizi muhakkak düzeltmeli, sorgulamalıyız.
En evvel kendimizi sorgulamalıyız.
büşra şükran k.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
HERKES YORUM YAPABİLİR.
Siteniz veya bloğunuz yoksa, profil seçin bölümünden Adı/URL yazan kısma tıklayın, AD yazan kısma adınızı yazın, URL kısmını doldurmasanız da olur, yorumunuzu yazıp,
" YAYINLA "
yazısına tıkladığınızda yorumunuz gelir.
Fikirlerinizi paylaşıp bizi yalnız bırakmadığınız için teşekkürler.